Bledius (Hesperophilus) atricapillus ( GERMAR 1825)

Schülke, M., 2009, Zur Taxonomie und Faunistik westpaläarktischer Staphylinidae (Coleoptera: Staphylinidae: Omaliinae, Oxytelinae et Tachyporinae), Linzer biologische Beiträge 41 (1), pp. 803-844 : 810-811

publication ID

https://doi.org/ 10.5281/zenodo.5276291

persistent identifier

https://treatment.plazi.org/id/03ABBB72-8C26-9577-A080-FA13BF22F99B

treatment provided by

Carolina

scientific name

Bledius (Hesperophilus) atricapillus ( GERMAR 1825)
status

 

Bledius (Hesperophilus) atricapillus ( GERMAR 1825) View in CoL , nomen protectum

= Oxytelus atricapillus NICOLAI 1822: 40 View in CoL , nomen oblitum, nov.syn.

Neotypus- 3 ( atricapillus NICOLAI View in CoL und atricapillus GERMAR View in CoL ): " DDR Mark Brandenburg CO Umg. Lübbenau 21.V.1989 MTB 4149 / Tagebau Schlabendorf Nord Restloch bei Lichtenau leg. M. Schülke / NEOTYPUS-3 Oxytelus atricapillus Nicolai 1822 View in CoL des. M. Schülke 2008 [rot]" (MNHUB). Hiermit designiert!

Messwerte des Neotypus (Abb. 3b): AL: 0,17; KBr: 0,63; HL: 0,56; HBr: 0,69; FBr: 0,81; FNL: 0,65; FSL: 0,90; VKL: 1,85; GL (bis Segment VII): 3,56; AedL: 0,42. Indizes: KBr/HBr: 0,90; HBr/FBr: 0,86; HL/HBr: 0,81; FSL/FBr: 1,12; HL/FNL: 0,86.

Die recht ausführliche Diagnose von NICOLAI (1822) lautet: " O.

a t r i c a p i 1 l u s. O. niger , nitidius, antennis basi elytris pedibusque pallidis, thorace piceo, punctato. Rarius occurrit. D e s c r. Praecedente [ Oxytelus fracticornis , heute Bledius gallicus GRAVENHORST 1806 ] duplo minor. Caput parvum, porrectum, punctatum, nigrum, utrinque supra antennas tuberculo munitum. Antennae basi rufae, fractae, articulo primo elongato, clavato, secundo brevi, globoso, reliquis minutis, sensim crassioribus, pilosis nigris. Thorax capite paullo latior, latitudine vix longior, antice posticeque truncatus, angulis obtusis, basi paullo angustior, convexus, sparse punctatus, canaliculatus. Elytra thorace vix latiora, sed paullo longiora, pallida, punctata, fubtiliter pubescentis. Abdomen pone elytra reliquo corpore brevius, acute marginatus, niger, nitidus, ano rufescente. Pedes breves, pallidi, tibiis anterioribus triangularibus, ciliatospinosis." Die Stellung der Art in NICOLAIs Arbeit und auch die Beschreibung verweisen die Art eindeutig in die Gattung Bledius LEACH 1819 . Die Namensgleichheit mit dem ebenfalls als Oxytelus beschriebenen Bledius atricapillus ( GERMAR 1825) fällt dabei sofort ins Auge. Beide Autoren zitieren sich nicht gegenseitig, haben sich aber offensichtlich gut gekannt, was der Danksagung Nicolais zu entnehmen ist. Beide Namen haben somit als Homonyme zu gelten, sie wurden bereits von ERICHSON (1840) auch als Synonym betrachtet. Das wird durch den Umstand gestützt, dass beide Beschreibungen teilweise im Wortlaut identisch sind und man den Eindruck hat, dass ein Autor nur die Beschreibung des anderen überarbeitet hat. Bei GERMAR (1825) heisst es nämlich: " O. atricapillus : niger, nitidus, antennis, elytris pedibusque pallidis, thorace piceo, punctato." und "Parvus, Caput porrectum, punctatum, nigrum, utrinque supra antennas tuberculo munitum, ore piceo. Antennae fractae, rufescentes, extorsum obscuriores. Thorax latidune vix longior, basi apiceque truncatus, angulis obtusis, postice paullo angustior, convexus, piceus, sparsam punctatus, tenniter canaliculatus. Elytra pallida, punctata, subtiliter pubescentia. Abdomen acute marginatum, nigrum, nitidum, ano rufescente. Pedes breves, pallidi, tibiis anterioribus elongato-trigonis, ciliato-spinosis". An der Identität beider Taxa ist somit kaum zu zweifeln. Typenmaterial der Autoren Germar und Nicolai liess sich nicht nachweisen. Die Sammlungen Germars wurden vereinzelt, Käfer, darunter auch Typen befinden sich im MNHUB und im DEI. Eine Nachsuche in beiden Sammlungen ergab keinerlei Typenmaterial von Bledius atricapillus . Der Verbleib der Sammlung E.A. Nicolai ist unbekannt: "Nicolai, Ernst August (1800-1874) Sammlung verschollen." ( HORN et al. 1990: 281). Für beide Taxa wird deshalb hier zur Festlegung der Artnamen ein gemeinsamer Neotypus designiert, durch den beide Namen objektive Synonyme werden. ERICHSON (1840) gab der Beschreibung Germars (für die er kein Publikationsjahr angibt) Vorrang vor der Arbeit Nicolais (die er richtig mit 1822 zitiert). Der Name Oxytelus atricapillus NICOLAI wurde nach ERICHSON (1840) nie wieder als Name für ein valides Taxon verwendet, erst HERMAN (2001a, b) und SMETANA (2004) führen ihn als nomen dubium in der Gattung Oxytelus . Durch ein Opinion der Nomenklaturkommission ( ICZN 2003) wurde der Name Bledius atricapillus GERMAR inzwischen entsprechend Artikel 23.9.5 der Nomenklaturregeln stabilisiert.

Kingdom

Animalia

Phylum

Arthropoda

Class

Insecta

Order

Coleoptera

Family

Staphylinidae

Genus

Bledius

Loc

Bledius (Hesperophilus) atricapillus ( GERMAR 1825)

Schülke, M. 2009
2009
Loc

Oxytelus atricapillus

NICOLAI E 1822: 40
1822
Darwin Core Archive (for parent article) View in SIBiLS Plain XML RDF