Hoplolabis (Eurasicea) idiophallus ( Savchenko, 1973 )

Wiedeńska, Jolanta & Syratt, Maksymilian, 2021, Nowe i rzadkie w faunie Polski gatunki muchówek z rodziny sygaczowatych (Diptera Nematocera: Limoniidae). New and rare crane-flies (Diptera Nematocera: Limoniidae) for the Polish fauna, Dipteron (Oxford, England) 37 (4), pp. 423-435 : 423-435

Hoplolabis (Eurasicea) idiophallus ( Savchenko, 1973)

Syn.: Ilisia idiophallus Savchenko, 1973 Ilisia (Lunaria) idiophallus Savchenko, 1973 ; Savchenko 1982

MATERIAŁ: Beskid Mały, Świnna Poręba, rejon rzeki Skawy poniżej Zbiornika Mucharskiego, CA 92 , 25.VII.1997., 2♂♂ (leg. B. Szczęsny, ad lucem, det. J. Wiedeńska) .

Gatunek ten został opisany z Karpat Ukraińskich ( Savchenko, 1973), a znany jest poza tym obszarem tylko ze Szwajcarii, Słowacji, Rumunii i Bułgarii ( Oosterbroek 2021).

W faunie Polski H. (E.) idiophallus został stwierdzony po raz pierwszy.

Savchenko (1982) uważał, że jest to endemit zachodnio- karpacki. Jednak stwierdzenie obecności H. (E.) idiophallus w Szwajcarii ( Starý et Geiger 1998) świadczy raczej tylko o górskim charakterze tego gatunku.

Warto też zwrócić uwagę, że Savchenko (1973), analizując budowę morfologiczną samca, podkreślił, że H. (E.) idiophallus nie jest podobny do żadnego z europejskich

426

gatunków z rodzaju Ilisia Rond. Natomiast wieloma szczegółami przypomina środkowoazjatycki gatunek – Hoplolabis (Eurasicea) amseliana (Nielsen, 1961) , co według niego mogłoby wskazywać na istniejące w przeszłości ściślejsze powiązania faun Limoniidae Karpat i górskich rejonów Azji Środkowej.

Wymagania siedliskowe tej muchówki nie są znane. W pracy Savchenki (1982) jest krótka wzmianka, że dorosłe owady są spotykane najczęściej z innymi gatunkami z rodzaju Hoplolabis O. S. i latają wzdłuż średnich i małych rzeczek, w zaroślach położonych na pierwszej terasie zalewowej.